Loonsanctie 52 weken of minder...

Na geharrewar is er thans een geaccepteerde handelswijze wanneer het UWV bij het opleggen van een sanctie de maximale termijn van 52 weken oplegt en die bekort wanneer de werkgever heeft aangetoond de tekortkomingen te hebben hersteld. Het UWV dient bij het opleggen van de sanctie te motiveren waarom er een sanctie wordt opgelegd, maar die plicht gaat niet zover dat zij mededelen welke acties de werkgever en/of werknemer moeten ondernemen. Meestal is er wel sprake van een duidelijke aanwijzing, doch het staat partijen vrij op eigen wijze de tekortkoming te repareren. Het uiteindelijke resultaat is wat dat betreft het meest relevant.

De werkgever dient zelf het UWV te benaderen met het verzoek de sanctie op te heffen. De WIA aanvraag kan als dat het geval is in behandeling worden genomen. Het UWV moet daarover binnen 3 weken na de melding beslissen. De sanctie kan nog 6 weken na het herstel door de werkgever en werknemer doorlopen.

Als de werkgever een verwijt gemaakt wordt dat spoor II niet is ingezet, is er pas sprake van herstel als spoor II is afgerond, succesvol of niet. Ligt er een verwijt dat spoor I niet voortvarend genoeg is opgepakt, dan moet dat alsnog gebeuren. Bij het beëindigen van de sanctie gaat het er dan om dat de werkgever voldoende heeft gedaan aan re-integratie. Als blijkt dat bijvoorbeeld spoor I niet haalbaar is, en de werkgever kan dat met een gedegen onderzoek onderbouwen, dan kan ook als er geen herplaatsing is spoor I is bereikt, dit spoor worden afgesloten zonder verwijt aan de werkgever. Bij deze beoordelingen gaat het erom de inspanningen van de reparatie van de tekortkomingen goed te motiveren. Uit de gegevens moet blijken dat de tekortkomingen adequaat  zijn aangepakt en ook opgelost. Dat de inspanningen niet altijd leiden tot een succesvolle re-integratie weet ook het UWV. Dat hoeft niet altijd een belemmering te zijn een verzoek te doen de sanctie te bekorten. Is echter het resultaat al snel goed, er is sprake van een werkhervatting in passend werk, dan is de schriftelijke onderbouwing van minder belang, immers het resultaat is daar, dat is direct zichtbaar.

Artikelen

artikel 25 lid 9 WIA; re-integratie plichten niet nakomen; verlenging loondoorbetaling

• Indien bij de behandeling van de aanvraag
• blijkt dat de werkgever
• zonder deugdelijke grond zijn re-integratie verplichtingen
• niet of niet volledig nakomt of
• onvoldoende re-integratie-inspanningen heeft verricht,
• verlengt het UWV het tijdvak gedurende welke de verzekerde jegens die werkgever recht heeft op loon
• opdat de werkgever zijn tekortkoming ten aanzien van de bedoelde verplichtingen of
• re-integratie-inspanningen
• kan herstellen
• het tijdvak, bedoeld in de eerste zin, is ten hoogste 52 weken.

 …..

Lid 12; tekortkomingen hersteld, melden aan het UWV

• Indien de werkgever van mening is dat hij zijn tekortkoming ten aanzien van de verplichtingen of re-integratie-inspanningen heeft hersteld,
• meldt hij dit aan het UWV,
• waarbij hij aantoont dat hij de tekortkoming heeft hersteld.

Lid 13; beschikking over herstelde tekortkomingen

• Het UWV geeft de beschikking waarin wordt vastgesteld of de tekortkoming, is hersteld
• binnen drie weken na de ontvangst van de melding dat de werkgever meent dat de tekortkomingen zijn hersteld.

Lid 14; verlengde loonbetalingstijdvak stopt 6 weken na herstel tekortkomingen

• Het verlengde loonbetalingstijdvak,
• eindigt zes weken nadat het UWV heeft vastgesteld dat de werkgever zijn tekortkoming ten aanzien van de verplichtingen of
• re-integratie-inspanningen
• heeft hersteld,
• maar niet later dan na 52 weken.

UWV te laat; loonbetalingstijdvak korter

• Indien het UWV de beschikking ,
• waarin wordt vastgesteld dat een tekortkoming is hersteld of
• waarin wordt vastgesteld dat een tekortkoming niet is hersteld
•  te laat geeft,
• eindigt het tijdvak zoveel eerder als de beschikking later is afgegeven.

Dat laatste geldt alleen als herstel van de tekortkoming heeft plaatsgevonden. Zie de uitspraak gepubliceerd in LJN BM1179.